Stachura w swej twórczości kierował się zasadą „życio-pisania” czyli – wierności osobistemu doświadczeniu. Tak tłumaczył ten termin Henryk Bereza na łamach „Twórczości”:

Zdarzają się jednak pisarze z urodzenia i absolutnej konieczności. Oni od samego początku przeczuwają ryzyko największych kosztów wewnętrznych, oni, zanim jeszcze zaczną pisać, już wiedzą, jaka jest cenę literatury. Kimś takim jest w moim głębokim przekonaniu Edward Stachura.

Niewątpliwe Sted także świadomie kreował się na włóczęgę, człowieka całkowicie wolnego Pewnie właśnie dlatego dawni znajomi z lubością wypominają mu zamiłowanie do drobnych przyjemnostek, takich jak spanie w piżamie , które kłócą się z wizerunkiem wagabundy. Choćby ze względu na tego rodzaje dysonanse Stachura jest autorem niejednoznacznym. Sted był bardzo popularnym poetą, uważanym za „przeklętego”, który wciąga czytelnika w świat swoich swoje metafizyczne lęki, pytania o sens istnienia czy sprawczość. Jednocześnie jego poezja może uchodzić za gawędziarską czy piosenkową.

Za; https://culture.pl/pl/tworca/edward-stachura